Największym wyzwaniem, jakie stoi przed każdym właścicielem psa, jest zapewnienie mu możliwie najzdrowszej diety. Wiemy, jak ważna to kwestia, przedstawimy więc kilka porad na temat najważniejszych spraw, na które trzeba zwracać uwagę oraz składników odżywczych potrzebnych naszym czworonożnym przyjaciołom.
Podstawowa zasada jest taka, że karma powinna psu smakować, a jednocześnie spełniać określone kryteria zdrowotne i biologiczne związane z rozwojem, wzrostem i fizjologią zwierzęcia. Informacji warto szukać na opakowaniach karm dla psów, gdzie drukowany jest skład i najważniejsze właściwości naszych produktów.

Białko to budulec tkanek i narządów ciała, zaś aminokwasy odgrywają dodatkowo ważną rolę w wytwarzaniu enzymów koniecznych do przebiegu procesów metabolicznych i prawidłowej pracy układu odpornościowego. Dostateczna ilość białka jest bezwzględnie konieczna do wzrostu i utrzymania psa w dobrej kondycji.

Węglowodany to źródło energii życiowej psa. Doskonałymi źródłami węglowodanów są takie produkty jak ryż, kukurydza, pszenica. Również ziemniaki zawierają wiele cennych substancji odżywczych, jednak ze względu na dużą zawartość skrobi są trudniej trawione. Psy mają zdolność gromadzenia węglowodanów w wątrobie, jednak przyjmowanie ich w nadmiernej ilości powoduje odkładanie się węglowodanów w organizmie w postaci tkanki tłuszczowej.

Tłuszcz jest w karmie dla psów ważnym źródłem energii, a jednocześnie poprawia smak karmy. Niektóre tłuszcze są konieczne do działania i sprawności układu nerwowego.

Spośród najważniejszych kwasów tłuszczowych to kwasy Omega-6 pozwalają utrzymać zdrowie skóry i sierści. Dlatego właśnie suche karmy VitalBite zawierają kwasy tłuszczowe Omega-6.

Witaminy odgrywają zasadniczą rolę w psim organizmie, podobnie jak u ludzi. Ponieważ organizm zwierzęcia nie jest w stanie wytworzyć samodzielnie wielu witamin, niezbędne ich ilości pobiera wyłącznie z pokarmu. Także minerałów potrzebnych do właściwego funkcjonowania i rozwoju organizmu należy dostarczać psu z żywnością.

Błonnik wpływa korzystnie na trawienie, a jego brak może powodować niestrawność. Karmy VitalBite zawierają składniki roślinne, będące znakomitym źródłem błonnika pokarmowego.

Na koniec nie wolno też zapominać, że psy potrzebują wody. Pies pozbawiony dostępu do wody ucierpi z powodu bardzo poważnych konsekwencji w ciągu zaledwie kilku dni. Bez jedzenia natomiast poradzi sobie dość dobrze do momentu utraty ok. połowy masy ciała. Pies, zależnie od wielkości, potrzebuje dziennie od 0,5 do 2 litrów wody. Ponieważ zwierzęta instynktownie wypijają dokładnie tyle, ile potrzebują, trzeba psom zapewniać stały dostęp do świeżej wody pitnej.

A zatem karmy dla psów VitalBite zapewniają doskonale zbilansowaną dietę, ponieważ jest to karma pełnoporcjowa zapewniająca odpowiednią ilość białka, węglowodanów, tłuszczów, witamin i minerałów, zgodnie z wysokimi standardami obowiązującymi w Unii Europejskiej.

Niezwykłą zaletą karmy suchej dla psów jest jej łatwe dawkowanie i serwowanie. Tego typu produkty łatwo się przechowuje i są stosunkowo długotrwałe, więc właściciel może mieć w domu nawet spory zapas, o ile karma nie przekracza terminu przydatności do spożycia.

Przeciętna zawartość wilgoci w suchej karmie dla psów wynosi 10%, a w karmie mokrej od 75% do 85%. Właściciele powinni pilnować, aby psy karmione karmą suchą dużo piły. Psy karmione karmą mokrą, pokarmem przygotowanym w domu czy resztkami ze stołu mogą potrzebować mniej wody.

Pies, podobnie jak człowiek, po porządnym myciu też czuje się odświeżony i rześki. Dzięki regularnej i odpowiedniej pielęgnacji nasi pupile wyglądają zdrowo i pięknie, a nam z pewnością są za to wdzięczni. Jeśli chodzi o pożądaną częstotliwość kąpania i czyszczenia psa, zależy to w dużej mierze od rasy, wielkości, typu sierści i czasu spędzanego poza domem.

Psy nie przepadają za kąpielą, ale także nie wylizują ciała do czysta jak koty. Czyszczą się poprzez drapanie, otrząsanie i przygryzanie. Otrząsanie występuje np. po zmoczeniu lub w przypadku, gdy pies ma coś na grzbiecie i usiłuje się tego pozbyć. Tylnymi łapami pies drapie się po karku i szyi, klatce piersiowej i brzuchu, zaś łapy przednie wykorzystuje do czyszczenia nosa i kufy (pyska). Miejsca swędzące przygryzają, a następnie wylizują miejsca, których nie są w stanie wydrapać.

Oczywiście świadomy właściciel pomaga psu w dokładnej higienie, uzupełniając odpowiednimi sposobami działania instynktowne.

Do czesania psiej sierści trzeba używać szczotki lub grzebienia odpowiedniego do rodzaju sierści. U psów długowłosych powinno się używać szczotki z metalowymi ząbkami i zaokrąglonymi końcówkami, a u psów krótkowłosych lepiej sprawdza się szczotka z włosia/szczeciny.

Zależnie od rasy i typu futra, psią sierść należy czesać przynajmniej raz w tygodniu. Najlepiej jest dokładnie szczotkować psa codziennie, gdyż pomagamy mu wtedy w naturalnym zrzucaniu sierści i lepiej panujemy nad linieniem. Dla zwierzęcia delikatne drapanie szczotką jest dość przyjemne, a ponadto oddziela od skóry łupież, dzięki czemu skóra lepiej oddycha.

Podczas czesania psa należy zwrócić uwagę na stan skóry oraz wszelkie resztki roślinne, kolce, rzepy zaplątane w futro itp., które trzeba usunąć, by uniknąć podrażnienia.

Częstotliwość kąpieli również zależy od rasy i typu sierści, a także od czasu, jaki pies spędza na zabawie na dworze. Trzeba pamiętać, że nadmiar kąpieli usuwa ze skóry i futra ochronną warstwę lipidową wytwarzaną naturalnie przez zwierzę, a w efekcie sierść i skóra mogą się stać wysuszone i bardziej wrażliwe. Co do zasady, psa należy kąpać raz na trzy miesiące.

Kilka porad na temat kąpieli:
– Włóż psu do uszu kulki z waty, by zapobiec gwałtownym ruchom głowy, a w rezultacie przedostaniu się wody do przewodów słuchowych.
– Postaw psa w wannie lub brodziku tak, aby nie uciekł – psy zwykle nie lubią mokrego otoczenia.
– Używaj łagodnego szamponu dla psów.
– Po kąpieli wysusz psie futro ręcznikiem; pies sam zresztą pomoże w suszeniu, ponieważ będzie się intensywnie otrząsał.

Psie pazury trzeba regularnie przycinać. Używa się do tego celu specjalnego przyrządu dostępnego w sklepach zoologicznych. Przyrządem tym przytniemy pazury tylko na tyle, na ile jest to konieczne – psie pazury są ukrwione i unerwione, a naczynia i zakończenia nerwowe łatwo uszkodzić.

U psów wrażliwych na choroby uszu może być konieczne czyszczenie uszu raz na dwa tygodnie. W tym celu przecieramy zewnętrzne części uszu natłuszczoną ściereczką lub wacikiem, nie wkładamy jednak niczego do wnętrza ucha.

Czyszczenie oczu nie musi być wykonywane regularnie; u zdrowych psów konieczność takiego zabiegu niemal nie występuje.

Do czyszczenia zębów należy zapewnić psu specjalną suchą karmę lub zabawki do żucia przeznaczone w szczególności do oczyszczania zębów; po spełnieniu tego warunku nie trzeba nic więcej robić. W razie potrzeby zęby czyścimy psu specjalnymi szczoteczkami i pastami dla psów!

Ćwiczenia fizyczne stanowią kluczowy czynnik decydujący o poziomie zadowolenia i stanie zdrowia psa. Psy z natury są zwierzętami bardzo aktywnymi i chętnymi do zabawy. Ich dzicy krewniacy większość część dnia spędzają na polowaniach, a młode zwierzęta opanowują potrzebne umiejętności przez zabawę. A jednak wiele psów domowych musi często spędzać większość dnia w pomieszczeniach czy w ogrodzie. Stają się w rezultacie podatne na tycie i rozleniwione. Brak ruchu doprowadza je do znudzenia, a wiele psów będzie w tym stanie nieszczęśliwych.

W ruchu pomaga psom niezwykle elastyczny kręgosłup, a podczas szybkiego biegu całe ciało zwierzęcia staje się poniekąd przedłużeniem tylnych łap. Kształt ciała u poszczególnych ras zdeterminowany został przez czynniki funkcjonalne, tj. na przykład pracę pod ziemią, w wodzie czy na powierzchni – do każdej z tych czynności niezbędna jest inna budowa ciała.

Wszystkie psy lubią się bawić i poruszać, jednak rodzaj i ilość potrzebnych im ćwiczeń fizycznych jest różna w zależności od wieku, rasy i stanu zdrowia. Zanim kupimy psa, powinniśmy zapoznać się z charakterystyką rasy i optymalnym poziomem ruchu dla wybranej rasy. Jeśli mamy czas zaledwie na jeden krótki spacer w ciągu dnia, powinniśmy wybrać mniej aktywną rasę.

Poza potrzebą ruchu trzeba brać także pod uwagę potrzeby psa wynikające z wieku. Nie należy przetrenowywać zwierząt młodych, gdyż może to przynieść skutek odwrotny do zamierzonego. Ważny jest też rodzaj nawierzchni, na których pies ćwiczy.

I tak na przykład trucht powinien odbywać się tylko na podłożu utwardzonym, natomiast długotrwały szybki bieg na twardym podłożu może już doprowadzić do uszkodzeń przednich łap. Twarda gleba może prowadzić do wykształcenia się silnych, zbitych łap, zaś pies biegający po miękkich łąkach, głębokim piachu, żwirze czy glebie spulchnionej będzie miał łapy bardziej miękkie, z szerszym rozstawem palców.

Jaka jest najlepsza forma treningu?

Najlepszym i najbardziej wszechstronnym rodzajem ruchu jest spacer, który utrzymuje w odpowiedniej formie mięśnie i układ krążenia. Zasadniczo psu należy zapewnić jakąś formę ruchu codziennie, jednak najpierw warto skonsultować się z weterynarzem i dowiedzieć się, czy zwierzak nie ma problemów zdrowotnych, które mogłyby ulec pogorszeniu pod wpływem wysiłku fizycznego. Weterynarz doradzi również, jaki rodzaj ruchu jest bezpieczny dla naszego psa. Psy starsze, z problemami zdrowotnymi czy w słabszej kondycji fizycznej,  powinny zaczynać od 15-minutowego spaceru na smyczy, a następnie można stopniowo wydłużać czas spaceru. Smycz automatyczna to rozwiązanie zapewniające psu dużo swobody w badaniu otoczenia, a jednocześnie w razie potrzeby umożliwiające powstrzymanie psa. Spacer na smyczy zwykle nie wystarcza psom młodym i zdrowym, te bowiem potrzebują swobodnego i intensywnego ruchu w terenie.

Trzeba pamiętać, że jeśli pies jest bardzo aktywny lub wykonuje zadania wymagające większego wydatku energetycznego, trzeba podawać mu karmę zawierającą łatwo przyswajalne węglowodany, np. karmy z asortymentu karm suchych VitalBite.

Również bieganie to dobry sposób treningu dla psów zdrowych i silnych. Na przebieżki lepiej nie zabierać psów bardzo młodych, w wieku poniżej sześciu miesięcy. Trzeba też unikać biegania w upalne dni.

Zabawa to jeden z najlepszych sposobów na zapewnienie psu aktywności fizycznej i jednocześnie ćwiczenie jego inteligencji. Dzięki zabawie pies uczy się, że właściciel jest szefem w przyjemny sposób. Znakomitą zabawą z psem jest np. rzucanie mu piłek, frisbee czy patyków.

Trening przez zabawę przyczynia się także do rozwoju i wzmocnienia mięśni, jest korzystny dla serca, układu krążenia i metabolizmu. Dodatkowo wszystkie te efekty mają również korzystny wpływ na charakter zwierzęcia, gdyż pies dzięki temu czuje się bezpieczniejszy, pewniejszy, silniejszy i odważniejszy.

Każdy właściciel psa zdaje sobie sprawę z wagi prawidłowego żywienia, ale już nie każdy wie, jak ważna jest higiena uzębienia. Zęby służą psom nie tylko do jedzenia, ale także do wielu innych rzeczy – choćby do zabawy. To dlatego ochrona zębów jest tak bardzo istotna.

Psy są mięsożerne, o czym świadczy struktura ich uzębienia. 20 ze wszystkich 42 zębów osadzone jest w szczęce górnej, a 22 – w dolnej.
O zdrowe zęby trzeba dbać już od wieku szczenięcego!
Szczenięta żują wszystko instynktownie, a jeśli nie zapewnimy im odpowiednich przedmiotów do żucia – pogryzą wszystko, co znajdą w domu. Gdybyśmy z tego powodu próbowali oduczyć szczeniaka gryzienia, osiągniemy najwyżej pogorszenie stanu uzębienia, bo zwierzę nie będzie mogło dostatecznie oczyścić zębów. Karma mokra wchodzi w przestrzenie między zębowe i nieusunięta może spowodować powstanie osadu, w którym rozwijają się bakterie jamy ustnej.

Po jedzeniu w osadzie odkładają się minerały, co skutkuje powstaniem kamienia nazębnego. Kamień pod dziąsłami prowadzi do parodontozy, a bakterie rozwijające się w kamieniu – do zapalenia dziąseł. W chronicznych przypadkach parodontozy dochodzi do obluzowania się, a wreszcie wypadania zębów. Psy cierpiące z powodu kamienia nazębnego bardzo się ślinią, powoli jedzą, mają trudności z gryzieniem i okazują niechęć do żucia, a ponadto często odmawiają spożywania karmy zawierającej duże kawałki, czy też karmy suchej. Do objawów takich dolegliwości można zaliczyć nieprzyjemny zapach z psiego pyska. Ponieważ usuwanie kamienia jest możliwe wyłącznie w znieczuleniu (ultradźwiękowo), bardzo ważna jest profilaktyka.

Pilnuj, by pupil miał zawsze coś do gryzienia. Nie bardzo nadają się do tego kości, gdyż zęby zbyt szybko się na nich ścierają, po czym dochodzi do odsłonięcia kanału zębowego, a to z kolei do zakażeń dających ostre objawy. Zamiast kości warto stosować zabawki do żucia, wykonane ze skóry zwierzęcej lub innych jadalnych materiałów. Nowoczesne produkty z tej kategorii nie tylko mechanicznie oczyszczają zęby, ale też zawierają enzymy zapobiegające odkładaniu się kamienia nazębnego. Istnieją też smakołyki i karmy o strukturze pomagającej w usuwaniu osadu z powierzchni zębów.

Kolejnym sposobem zapobiegania powstawaniu kamienia jest mycie zębów, które należy rozpocząć u psa już w wieku szczenięcym, gdyż wtedy łatwiej przywyknie on do tego zabiegu. Najlepiej z tym poczekać, aż pies skończy 7-8 miesięcy, ponieważ do tego czasu będzie miał już wszystkie zęby stałe. Nie należy myć zębów psom ze stanem zapalnym dziąseł, kamieniem nazębnym lub innymi dolegliwościami w obrębie jamy ustnej! Najpierw należy oddać zwierzę w ręce weterynarza, który zaradzi problemom, między innymi usuwając psu kamień z zębów.

Jeśli nie potrafimy zachęcić psa do częstego gryzienia, ani nie możemy umyć mu zębów, możemy jeszcze stosować różne produkty zawierające enzymy. Są one dostępne w postaci tabletek lub proszku, które miesza się z karmą, lub w postaci płynu, który dolewamy psu do wody. Oczywiście najważniejszą sprawą jest coroczne badanie psa przez weterynarza.